Παράλληλα καταφέρεται και εναντίον του Δημήτρη Γιαρμενίτη και της SONY, εξιστορώντας ότι ήδη από το 2006 είχε ραγίσει το γυαλί, και παρά τις προσπάθειες του καλλιτέχνη να τα ξαναβρούν η προσβλητική, αδιάφορη, αντισυμβατική και γενικότερα παράνομη συμπεριφορά της εταιρείας και διά του Δ. Γιαρμενίτη οδήγησε στην αποχώρηση του Αντώνη Ρέμου από τη SONY μετά τη λήξη και της τελευταίας του σύμβασης με αυτήν.
Ο Αντώνης Ρέμος εξηγεί επίσης με την αγωγή του, αναλυτικά, τους λόγους για τους οποίους ο ίδιος ισχυρίζεται πως δεν χρωστάει τίποτα απολύτως στη SONY, αφού η προκαταβολή που έλαβε από αυτήν είναι συμψηφιστέα με τα πάσης φύσεως δικαιώματά του και ήδη η SONY έχει συμψηφίσει ένα μεγάλο μέρος της, ενώ δεν του έχει αποδώσει εκκαθαρίσεις ενός σχεδόν χρόνου, οπότε είναι δυνατόν και να εξαντλούνται ήδη τα δήθεν ως οφειλόμενα ποσά που διεκδικεί η πρώην εταιρεία του από αυτόν. Εξηγεί περαιτέρω τους λόγους για τους οποίους αποτελούσε αποκλειστική ευθύνη της SONY και μόνον το πόσοι και ποιοί δίσκοι κυκλοφόρησαν υπό το καθεστώς της τελευταίας μεταξύ τους σύμβασης και άρα, πάντα σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της δικής του αγωγής, δεν ευσταθούν ούτε κατ’ ελάχιστον οι ισχυρισμοί της SONY ότι δήθεν από υπαιτιότητα του οφείλονται δίσκοι, ενώ το συμβόλαιό του είχε λήξει.