Διαβάστε το σημερινό άρθρο που έγραψε η γνωστή παρουσιάστρια στο blog της enter-tv και στο οποίο διακρίνεται η απογοήτευση και η προδοσία που νιώθει απο κάποιον που θεωρούσε φίλο αλλά δεν της φέρθηκε και πολύ ωραία τελικά….
Κάποιοι έχουν πάρει στα σοβαρά αυτό που κάνουν.Και ας διατυμπανίζουν πως "δεν τρέχει και τίποτα". Κάποιοι έχουν ξεχάσει το χθες και κοιτούν μόνο το σήμερα, παραβλέποντας την αβεβαιότητα του αύριο. Νομίζουν πως την επιτυχία που βιώνουν τώρα, θα την βιώνουν για πάντα. Μακάρι. Αλήθεια, τους το εύχομαι. Η σκληρή πραγματικότητα όμως θα έρθει και θα τους διαψεύσει. Τι να κάνουμe; Έτσι είναι τα πράγματα.Αυτό που ζεις δεν είναι η ζωή σου, είναι μόνο η δουλειά σου ή αλλιώς "Get a life!!!"
Ο μπαμπάς μου έλεγε και εξακολουθεί να μου λέει πως όταν σβήσουν τα φώτα και οι προβολείς, υπάρχει μοναξιά. Εκεί βλέπεις ποιοι είναι οι φίλοι σου. Και τους μετράς. Και εντυπωσιάζεσαι αφού είναι τραγικά λιγότεροι από αυτούς που υπολόγιζες. Πόσο δίκιο έχει για άλλη μια φορά.Η τηλεόραση είναι δύσκολο παιχνίδι. Είναι σαν να παίζεις σκάκι στο σκοτάδι.
Όπως όλα τα παιχνίδια όμως , έτσι και αυτό κάποια στιγμή θα τελειώσει. Και τι θα έχεις αφήσει πίσω σου; Δυο, τρεις επιτυχίες και πέντε, έξι αποτυχίες. Και τι άλλο; Ανθρώπους που πλήγωσες, τσαλαπάτησες χωρίς οίκτο για να ανέβεις, έβρισες για να εκτονωθείς, έγλειψες για να κερδίσεις την εύνοια τους, μίσησες γιατί καταβάθος τους ζήλεψες.
Είχες όμως ένα "άλλοθι". Η τηλεόραση είναι σκληρό παιχνίδι, άρα έπρεπε να κάνεις σκληρό στομάχι για να αντέξεις. Τόσο σκληρό όμως που στο τέλος έγινες αναίσθητος.
Σόρι. Αλλά δεν τα μπορώ αυτά. Ταρακουνήσου και σκέψου. Λίγος σεβασμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν