Και στα πατώματα πέφτει,
κι άμα λάχει χτυπιέται κιόλας η Κλέλια Ρένεση… γιατί είναι κι εκείνη ένα κορίτσι όπως όλα τα άλλα.! «Και έχω ικετεύσει και έχω κλάψει, γιατί είμαι κι εγώ ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα που θέλω να αγαπηθώ και να αγαπήσω, να με αποδεχτεί ένας άνθρωπος και να τον αποδεχτώ κι εγώ. Αυτό πίστεψέ με, δεν είναι καθόλου εύκολο. Κάθε σχέση είναι ένας πόλεμος σε όλα τα επίπεδα και ακόμα και αν χάσεις μια μάχη δεν θέλεις να παραιτηθείς. Όταν έχω κάτι να διεκδικήσω από έναν άνθρωπο, το συναίσθημα μου βγαίνει αυτόματα, χωρίς να το λογοκρίνω. Είμαι πολύ ευθύς στις αντιδράσεις μου, σε βαθμό που σοκάρει. Έτσι κι αλλιώς η ζωή είναι πολύ μικρή. Οπότε ό, τι έχω να πω θα το εκφράσω σε όλο του το μεγαλείο, χωρίς να με ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις».