Στην προσωπική της ζωή αναφέρθηκε σε συνέντευξή της η Πατρίτσια Μίλικ Περιστέρη. Πώς τα πάει με τον Τζωρτζ Παπακώστα;
Δείτε ΕΔΩ το σχετικό απόσπασμα:
Για να έρθουμε και στα προσωπικά σου, όταν ξεκινάς και μπαίνεις πια σε μία σχέση, το κάνεις με την ίδια παρόρμηση που το έκανες και στα 16 σου;
«Όχι, όχι. Καταρχήν, όταν ήμουν μικρή δεν είχα απαιτήσεις. Δεν ξεκινούσα μία σχέση, γνωρίζοντας τι ήθελα από τον άλλον και πότε. Ήμουν εντελώς ζαμάν φου (γελά). Μου άρεσε κάτι, ok, το δοκίμαζα. Τώρα έχω άλλα standards, άλλες απαιτήσεις. Ξέρω πια τι θέλω και δεν αναλώνομαι, ούτε περιορίζομαι. Όταν ξεκινάς, άλλωστε, κάτι, δεν ξέρεις πώς θα καταλήξει. Αυτό δεν μπορείς εκ των προτέρων να το γνωρίζεις. Αν και υπάρχουν πάντα μικρά σημάδια που σου δείχνουν πώς θα πάει και πώς είναι αυτό που ζεις. Κι αν, τη δεδομένη στιγμή της ζωής σου, αυτά κολλάνε με τα θέλω σου, τότε όλα καλά. Αλλά μπορεί να ζεις κάτι που να θεωρείς εσύ ιδανικό και καλό, όμως τελικά να μην είναι. Έχει να κάνει με το πώς θα το χειριστείς. Αλλά πλέον είμαι κι εγώ σε μία ηλικία που γνωρίζω πολύ καλά πια το τι ακριβώς επιθυμώ. Σκέφτομαι πιο σοβαρά τα πράγματα».
Η σχέση σου με τον Γιώργο είναι ό,τι πιο σοβαρό και ολοκληρωμένο έχεις βιώσει μέχρι σήμερα;
«Ναι, θα μπορούσα να το πω αυτό. Δεν έχω ενστάσεις, ούτε θέματα».
Ο Γιώργος σε εμπνέει τόσο ώστε να δεθείς ακόμα πιο πολύ μαζί του και να κάνεις οικογένεια;
«Δεν θέλω να σου απαντήσω με ένα «ναι» ή ένα «όχι», γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Οπότε προτιμώ να είμαι περισσότερο συγκρατημένη πια και να κρατάω πράγματα για τον εαυτό μου. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει».
Στα 26 σου είσαι έτοιμη να γίνεις μητέρα;
«Όχι, δεν είμαι ακόμα έτοιμη. Σε καμία περίπτωση! Αν ερχόταν ένα παιδί τώρα στη ζωή μου, εννοείται πως θα το κρατούσα, αλλά για να πάρω μία τέτοια απόφαση και να πω ότι τώρα είμαι έτοιμη για ένα παιδί, πρέπει να είμαι πιο μεγάλη. Ίσως πιο ώριμη, πιο κατασταλαγμένη. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη φάση της καριέρας και της δουλειάς. Θέλω πρώτα να πατήσω στα πόδια μου και να σταθεροποιηθώ – γιατί όσο να ’ναι, όταν έρχεται ένα παιδί, και ειδικά στην αρχή, κάτι σου αφαιρεί από όλα αυτά»