O Χάρης Ρώμας μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή του, για τα προβλήματα που είχε με την οικογένειά του: «Όταν αμφισβήτησα την αστική νοοτροπία του πατρικού μου σπιτιού σύμφωνα με την οποία έπρεπε να γίνω επιστήμονας –και μάλιστα γιατρός, καθότι πρώτος μαθητής στη Σχολή Μωραΐτη– και οικογενειάρχης. Στα μάτια των δικών μου ήμουν ένα πολλά υποσχόμενο golden boy. Μία μέρα ξύπνησα και είπα: “Ευχαριστώ αλλά δεν θέλω άλλο”. Πήρα την απόφαση να ακολουθήσω τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες και να αποκτήσω την ελευθερία μου, ζώντας και πάλι ως εργένης. Αγωνίστηκα σκληρά για την επιβίωση καθώς οι δικοί μου μού είχαν κλείσει εντελώς τις πόρτες και στην τσέπη δεν υπήρχε δεκάρα. Ο πατέρας μου έκοψε μαζί μου κάθε δίαυλο επικοινωνίας. Τα ξαναβρήκαμε λίγο πριν πεθάνει».