Ο Τάκης Σπυριδάκης για λόγους υγείας, θα υποχρεωθεί εκτάκτως να απουσιάσει για ένα διάστημα από τις παραστάσεις της Ομάδας Νάμα, «Άγριος Σπόρος» του Γιάννη Τσίρου στο θέατρο Επί Κολωνώ. Κατά το διάστημα της απουσίας του, οι παραστάσεις θα συνεχιστούν με τον ρόλο του Σταύρου να υποδύεται ο εξαίρετος ηθοποιός της ομάδας μας Στάθης Σταμουλακάτος.
Η επιλογή του Στάθη Σταμουλακάτου, που είχε την ευγενή καλοσύνη να ανταποκριθεί άμεσα στο κάλεσμά μας, έγινε από κοινού με τον Τάκη Σπυριδάκη, ώστε οι παραστάσεις να συνεχιστούν χωρίς καμία έκπτωση στην αναμφισβήτητη καλλιτεχνική της ποιότητα. Ο Τάκης Σπυριδάκης θα συνεχίσει τις παραστάσεις κανονικά όταν το επιτρέψει η υγεία του.
Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, από την Ομάδα Νάμα, για 2η συνεχή χρονιά
Παράταση παραστάσεων μέχρι Κυριακή 21 Μαϊου 2017
Κοινωνικό δράμα με πικρό χιούμορ στο παρακμιακό πλαίσιο ενός ελληνικού επαρχιακού τοπίου. Ένα εξαιρετικό έργο ρεαλισμού του Γιάννη Τσίρου γραμμένο το 2013, που συνθέτει εύστοχα κομμάτια μιας παραμορφωτικής πραγματικότητας που ζούμε.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια δημιουργεί ηχορύπανση, το χοιροστάσι του, που βρωμάει, δεν έχει και άδεια και… πάει λέγοντας. Άσε που αυτός είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Όταν βέβαια οι υποψίες – που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες – θα μείνουν μετέωρες, επειδή οι έρευνες θα στραφούν αλλού, τίποτα πλέον δεν θα είναι όπως πριν. Η άμμος της παραλίας θα γίνει κινούμενη κι οι αταλάντευτες πεποιθήσεις, όπως και του Σταύρου, θα υποστούν ρωγμή. Οι ρίζες όμως του κάθε Σταύρου είναι πάντα γερά γαντζωμένες μες το άγριο τοπίο.
Βραβεία & Διακρίσεις
Βραβεία Κοινού του Αθηνοράματος
Άγριος Σπόρος – 3ο Βραβείο καλύτερης παράστασης
Ελένη Σκότη – 3ο Βραβείο Σκηνοθεσίας
Τάκης Σπυριδάκης – 1ο Βραβείο ανδρικής ερμηνείας
35η απονομή Κορφιάτικων βραβείων
Γιάννης Τσίρος – Βραβείο νεοελληνικού έργου – βραβείο Νίκος Ζακόπουλος για τη συγγραφή του έργου “Αγριος Σπόρος”
Ντάνη Γιαννακοπούλου – Βραβείο γυναικείας ερμηνείας “Μαίρη Αρώνη”
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας
Με μεγάλη χαρά και για πρώτη φορά η Ομάδα Νάμα θα παρουσιάσει στο θέατρο Επί Κολωνώ ένα σύγχρονο ελληνικό έργο. Ο Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου είναι ένα αξιοσημείωτο θεατρικό κείμενο που τοποθετείται στο εν εξελίξει παρόν, διαπραγματευόμενο παρόλα αυτά θέματα διαχρονικά όπως ο αγώνας των ανθρώπων για επιβίωση, οι δυσκολίες προσαρμογής στην μεταβαλλόμενη κοινωνική πραγματικότητα αλλά και οι συγκρούσεις στο πεδίο των σχέσεών τους.
Τα θέματα αυτά συμπλέκονται από τον Γιάννη Τσίρο με αριστοτεχνικό τρόπο και διεισδυτικό χιούμορ. Τολμούμε να πούμε ότι δουλεύοντας πάνω στο έργο του, το αντιπαραβάλαμε με τον κωμικοτραγικό τρόπο γραφής του Τσέχωφ. Άλλωστε, οι χαρακτήρες του Άγριου Σπόρου παρόλη την εκ διαμέτρου αντίθετη κοινωνική τους θέση και το προοιωνιζόμενο ιστορικό τους μέλλον σε σχέση με αυτούς του Βυσσινόκηπου, αδυνατούν και αυτοί να συμπλεύσουν με την κοινωνική πραγματικότητα που τους έχει πλέον περιβάλλει.
Το έργο με την ολοκλήρωση του αναδεικνύει την αλήθεια που δεν είναι μονοσήμαντη. Οι πράξεις του παρελθόντος δεν μπορούν μεν να σταθούν στο ύψος και την πολυπλοκότητα των σύγχρονων προβλημάτων, αλλά ο Σταύρος, ως Άγριος Σπόρος, θα «αντέξει» όπως συνέβαινε πάντα.
Βιογραφικό συγγραφέα
Ο Γιάννης Τσίρος γεννήθηκε στο νομό Μεσσηνίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε σχέδιο, φωτογραφία, και έκανε μαθήματα μουσικής. Εργάστηκε στη δημοσιογραφική φωτογραφία, στο ραδιόφωνο, στην κρατική τηλεόραση, και ως μουσικός σε διάφορα συγκροτήματα. Στο διάστημα 1991 – 93 παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα θεατρολογίας.
Εργογραφία
Οι τούρτες του μίσους (ταινία μικρού μήκους), Το φως που σβήνει (ταινία μεγάλου μήκους, με συνεργασία συγγραφής), Ποιος σκοτώνει τα παιδιά (θεατρικό), Ο Μετρητής (τηλεταινία από μεταφορά διηγήματος, με συνεργασία συγγραφής), Αξύριστα Πηγούνια (θεατρικό), Διονύσης Σολωμός (ταινία μεγάλου μήκους – μη ολοκληρωμένη παραγωγή), Οι άντρες δεν κλαίνε (ταινία μικρού μήκους), Ηφαίστειο (ταινία μικρού μήκους), Press (θεατρικό μονόπρακτο), Το βουνό μπροστά (ταινία μεγάλου μήκους), Τα Μάτια Τέσσερα (θεατρικό), Άπνοια (ταινία μεγάλου μήκους), Ο εχθρός μου (ταινία μεγάλου μήκους – σε διαδικασία παραγωγής), Αόρατη Όλγα (θεατρικό – ανάθεση εθνικού θεάτρου, Κανόνια και Τρομπέτες Θεατρικό – σε διαδικασία παραγωγής.)
Διακρίσεις
Η ταινία Το φως που σβήνει πήρε το 1ο βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ Λέτσε (Ιταλίας) το 2001, το 1ο βραβείο ποιητικής ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ Μόσχας (2002), το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνές φεστιβάλ Καΐρου (2002), και το βραβείο κοινού στο μεσογειακό φεστιβάλ Κολονίας (2002). Το θεατρικό έργο Αξύριστα πηγούνια πήρε το 2004 το Α΄ κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα στο θεατρικό διαγωνισμό τού υπουργείου πολιτισμού. Η ταινία Το βουνό μπροστά πήρε το 3ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ Μόσχας το 2010. Το Θεατρικό έργο Τα Μάτια Τέσσερα, πήρε το βραβείο Δραματουργίας Κάρολος Κουν 2010. Η ταινία Άπνοια πήρε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2010 το βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών (FIPRESCI), καθώς και το βραβείο Κοινού.