Πρώτη Παρουσίαση: Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους, 10/7/2015
Ένα από τα δημοφιλέστερα κατά την αρχαιότητα έργα η «Ιφιγένεια εν Ταύροις» δεν έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα την κατέτασσαν με ευκολία στις τραγωδίες. Γραμμένη σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για την Αθηναϊκή Δημοκρατία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια πρόταση ελπίδας και τρυφερής παρηγοριάς από μεριάς του Ευριπίδη. Πρόκειται για ένα έργο αριστοτεχνικής δόμησης γεμάτο λυρισμό το οποίο στάθηκε σημείο αναφοράς στην μετέπειτα Ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση και τον Διαφωτισμό. Στην δική μας εποχή, που βαρβαρότητες ανάλογες εκείνων της «χώρας των Ταύρων» αρχίζουν να φαίνονται δυστυχώς όλο και λιγότερο μυθικές, η επιστράτευση της ευφυΐας και του ήθους καθώς και η άρνηση της άλογης βίας που οδηγεί τους κεντρικούς ήρωες στο αίσιο τέλος του έργου, μοιάζουν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες.