Δύο άντρες σ’ ένα δωμάτιο. Ο ένας ρίχνει πασιέντζες, ο άλλος κοιτάζει. Ποια είναι η σχέση τους; Οι λέξεις βρίσκουν και συνάμα χάνουν το νόημά τους. Η πασιέντζα δεν βγαίνει. Η ισορροπία διαταράσσεται. Ένας άγνωστος εμφανίζεται. Ο άνθρωπος αυτός είναι «μια κάποια… λύσις».
Η συγγραφέας Μαρία Λαϊνά, με εργαλείο της μια γλώσσα ρεαλιστική, στήνει έναν κόσμο αρχετυπικό, πέρα από κάθε ρεαλισμό. Ο σκηνοθέτης και παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ Αθηνών Νίκος Χατζόπουλος επιχειρεί να διεισδύσει στα σκοτεινά μονοπάτια των ανθρώπινων σχέσεων και να εξερευνήσει τα μεγάλα διλήμματα που τις χαρακτηρίζουν. Ο ίδιος σημειώνει: «Χώρος και χρόνος άδηλος. Παρελθόν και παρόν αινιγματικά. Μέλλον απρόβλεπτο. Το μόνο βέβαιο, το μόνο βασανιστικά πραγματικό είναι η γλώσσα. Και μια ταλαντευόμενη επιθυμία. Το έργο της Μαρίας Λαϊνά συμπυκνώνει σε τρία πρόσωπα όλα τα αρχετυπικά διλήμματα που ενυπάρχουν στις ανθρώπινες δοσοληψίες: Μαζί ή κατά μόνας; Απομόνωση ή άνοιγμα στους άλλους; Συνύπαρξη ή επιβολή του ισχυρότερου; Όλα αυτά με οδηγό μια πασιέντζα. Το τυχαίο έχει κι αυτό τη γοητεία του. Τουλάχιστον, επιφυλάσσει εκπλήξεις».
Σκηνοθεσία Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνικά – κοστούμια Βασίλης Παπατσαρούχας
Φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος
Σύνθεση ήχων Λεωνίδας Μαριδάκης
Βοηθός σκηνοθέτη Νικήτας Αναστόπουλος
Παίζουν
Άλφα Αργύρης Ξάφης
Βήτα Κώστας Βασαρδάνης
Άγνωστος Νίκος Χατζόπουλος