Ομάδα Μέτατρον
Από 15/4/2015 μέχρι 31/5/2015
Ένα ψυγείο… Τρεις τρανς γυναίκες… Η υπηρέτρια Γολιάθα… Ένας ντετέκτιβ… Η δοκτορέσα Φρόιντ (Ψυχίατρος)… Η μητέρα… Ο Αρουραίος… και γενικά πολύς κόσμος!!!!
Το μόντελινγκ… ο βιασμός… τα γενέθλια… η απόπειρα αυτοκτονίας… το αλκοόλ… τα ναρκωτικά… ο ζιγκολό… ο εκβιασμός… ο μεγάλος έρωτας!!! …Μία παρανοϊκή κωμωδία!!!
Με όπλο την κωμωδία, ο Κοπί στο έργο του “Το Ψυγείο”, μιλάει για το ρατσισμό λόγω φυλής, φύλου, την ομοφοβία, την τρανσοφοβία, τη μοναξιά και το θάνατο, ξεμπροστιάζοντας την υποκριτική κοινωνία που ζούμε και τα προσχεδιασμένα κοινωνικά πρότυπα δηθενικής ηθικής, στρουθοκαμηλισμού και απόλυτης μαζικής ομοιογένειας, με συλλογικό στόχο την κοσμική ζωή και λάμψη μιας εύπορης ζωής στημμένης, επιτηδευμένης καλής συμπεριφοράς σαλονιών!
Αναρχικός, ακραίος, περιθωριακός, αντισυμβατικός στη γραφή του, ενοχλεί, απωθεί, ξεσηκώνει, αγανακτεί, χρησιμοποιώντας την καυστική σάτιρα, το μαύρο χιούμορ, το χονδροκομμένο χιούμορ, το παράλογο, το γκροτέσκο, με χαρακτήρες βγαλμένους από κόμικς αγγίζοντας τα όρια του μη-θεάτρου κρύβοντας στον πυρήνα του συναίσθημα και ανθρωπιά. Απόκοσμος αλλά ταυτόχρονα τόσο καθημερινός.
Το “Ψυγείο” είναι μία γροθιά στον καθωσπρεπισμό! Μία ανάσα μέσα στη σχιζοφρενική κοινωνία που φτιάξαμε!
Ο Κοπί (Copi), ψευδώνυμο του Raul Damonte Botana, γεννήθηκε στο Buenos Aires το 1939 και πέθανε στο Παρίσι, όπου έμεινε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το 1987. Στα ισπανικά “copi” είναι το υποκοριστικό του “copo de nieve” που σημαίνει “νιφάδα χιονού”.
Από το 1961 που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι γίνεται διάσημος σε όλο τον κόσμο ως δημιουργός κόμικς, ενώ με το θέατρο καταπιάνεται πρώτα ως ηθοποιός και στη συνέχεια ως θεατρικός συγγραφέας.
Ο κομικογράφος Κοπί αφήνει πίσω του γύρω στα 15 θεατρικά κείμενα, νουβέλες και μυθιστορήματα, μεγάλο αριθμό κόμικς και λίγη ποίηση. Τα θεατρικά του έργα ανεβαίνουν στο Παρίσι από διάσημους σκηνοθέτες και ερμηνεύονται από σημαντικούς ηθοποιούς. Έχει μεταφραστεί και παιχτεί σε πολλές χώρες.
“Το Ψυγείο” ανέβηκε για πρώτη φορά στις 7 Οκτωβρίου 1983 στο Θέατρο Fontaine στο Παρίσι στα πλαίσια του Φεστιβάλ του Φθινοπώρου, με τον συγγραφέα στη σκηνοθεσία και στους ρόλους και σε σκηνικά και κοστούμια του Juan Stoppani.
Διάρκεια
1:30′