Home ΘΕΑΤΡΟ Βικτόρια Τσάπλιν- Ζαν Μπατίστ Τιερέ στο Θέατρο Παλλάς

Βικτόρια Τσάπλιν- Ζαν Μπατίστ Τιερέ στο Θέατρο Παλλάς

0
334

Οι δύο Μεγάλοι Αλχημιστές, μας ταξιδεύουν στη χώρα των απολαυστικών ψευδαισθήσεων, χαρίζοντάς μας το ελιξήριο της χαράς και της ζωής.

Η χαρισματική χορεύτρια – ακροβάτισσα Βικτόρια Τσάπλιν, κόρη του αθάνατου Σαρλό και ο εκπληκτικός κλόουν – μάγος, ο σύντροφός της Ζαν Μπατίστ Τιερέ, μας παρασύρουν σ’ ένα ανεμοστρόβιλο σουρεαλιστικών μεταμορφώσεων, με όχημα διαφυγής το άπλετο χιούμορ, την κορυφαία δεξιοτεχνία και την υψηλή αισθητική. Προσφέροντάς μας το απόλυτο οικογενειακό θέαμα. Με τη νέα τους παράσταση που φαίνεται να δικαιώνει τον εντυπωσιασμό της διεθνούς κριτικής και των υπερθετικών χαρακτηρισμών της.

Η χαρισματική χορεύτρια – ακροβάτισσα Βικτόρια Τσάπλιν, κόρη του αθάνατου Σαρλό και ο εκπληκτικός κλόουν – μάγος, ο σύντροφός της Ζαν Μπατίστ Τιερέ, μας παρασύρουν σ’ ένα ανεμοστρόβιλο σουρεαλιστικών μεταμορφώσεων, με όχημα διαφυγής το άπλετο χιούμορ, την κορυφαία δεξιοτεχνία και την υψηλή αισθητική. Προσφέροντάς μας το απόλυτο οικογενειακό θέαμα. Με τη νέα τους παράσταση που φαίνεται να δικαιώνει τον εντυπωσιασμό της διεθνούς κριτικής και των υπερθετικών χαρακτηρισμών της.

 

 

Από τη μία λοιπόν η Βικτόρια Τσάπλιν, εγγονή του Ευγένιου Ο’ Νηλ και βέβαια κόρη του μοναδικού Τσάρλι Τσάπλιν. Από την άλλη ο άντρας της, ο γάλλος κωμικός ηθοποιός Ζαν Μπατίστ Τιερέ. Μία σαγηνευτική χορεύτρια, μία νεράιδα ακροβάτισσα που εκτός από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά φαίνεται ότι κληρονόμησε και το αστείρευτο ταλέντο του πατέρα της. Κι ένας λαμπερός, γοητευτικός κλόουν-ταχυδακτυλουργός-μάγος, με τα χαρίσματα του μεγάλου Χουντίνι. Με μοναδικούς συμπρωταγωνιστές έναν αυξομειούμενο στο μέγεθος λαγό και κάποιες περίεργες πάπιες.

 

 

Το «Αόρατο Τσίρκο» τους είναι ένα διασκεδαστικό ταξίδι στον κόσμο της μαγείας και των ονείρων, στο σύμπαν του λυρισμού και των αισθήσεων, μία φυγή από την πεζή πραγματικότητα. Γιατί αν μία παράσταση με δύο μόνο καλλιτέχνες, δικαιούται τον χαρακτήρα της φαντασμαγορίας και του υπερθεάματος, τότε είναι μόνον αυτή. Γιατί εντέλει αν μία παράσταση πέρα από τον εντυπωσιασμό ξύνει το μυαλό μας με το χιούμορ της και μας αγγίζει συναισθηματικά, διασκεδάζοντας αδιακρίτως μικρούς και μεγάλους, τότε ανάγεται στο απόλυτο οικογενειακό θέαμα. Μέσω της πηγαίας έμπνευσης και της τεχνοτροπίας των καλών παλιών σαλτιμπάγκων, όπως ακριβώς έκανε άλλωστε και ο ίδιος ο περίφημος Σαρλό.

 

Τι είναι τελικά το Cirque Invisible;

 

Μια έρευνα – αναζήτηση της “φιλοσοφικής λίθου” της τέχνης; Μια πανάξια συνέχεια τής αρχαίας τέχνης των θαυματοποιών και σαλτιμπάγκων; Μια καινοτόμα ανατρεπτική σκηνική πρωτοπορία; Ένα διονυσιακό όργιο τής αχαλίνωτης φαντασίας και έμπνευσης; Μια επίδειξη απαράμιλλης τεχνικής και δεξιοτεχνίας; Ένα ταξίδι στον κόσμο των ονείρων για μικρά και μεγάλα παιδιά από 7 έως 97 ετών; Ή μήπως πιο απλά ένας ολόκληρος κόσμος θαυμάτων;

 

 

Με την Βικτόρια Τσάπλιν, απίστευτα ευλύγιστη και αέρινη να γίνεται γυναίκα ορχήστρα, να μεταμορφώνεται σε εξωτικό πουλί ή να ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί, με την έμφυτη χάρη, ταλέντο και άνεση, που προδίδουν τη γονιδιακή και καλλιτεχνική της καταγωγή: Ναι! Ασφαλώς αυτή η μικρή κομψή μάγισσα είναι κόρη τού μεγάλου Τσάρλι Τσάπλιν.

 

 

Με τον Ζαν Μπατίστ Τιερέ επίσης, σύντροφό της στη σκηνή και στη ζωή, έναν αυθεντικό, γνήσιο, μεγάλο κωμικό που προκαλεί το γέλιο τόσο με τις μεγάλες υποκριτικές του ικανότητες, όσο και με τα αξεπέραστα μαγικά και ταχυδακτυλουργικά του κόλπα. Κυρίως με την απίστευτη «αυτοϋπονόμευσή» του, τις «γκάφες» που προδίδουν την ψευδαίσθηση, την «αφέλεια» που εξοικειώνει τον θεατή με το κρυφό και το απόκρυφο της τέχνης του.

 

 

Το Αόρατο Τσίρκο είναι συνάμα μία παράσταση φαντασμαγορική όσο και ποιητική. Μία παράσταση που δεν σταματά ούτε στιγμή να διεκδικεί το ασυμβίβαστο και το αδύνατο. Μία υπέρβαση, μία φυγή απ’ την πεζή καθημερινότητα. Μία διανθίσει της, με την αστρόσκονη της μαγείας, της ελπίδας και του χαμόγελου. Ένα ελιξήριο χαράς και ζωής, τόσο αναγκαίο και απαραίτητο για τον καθένα μας στη σημερινή εποχή. Μία παράσταση που ωφελεί το ψυχοσωματικό σύμπαν του θεατή και γι’ αυτό δεν πρέπει να τη χάσει κανείς.