Μέχρι τις 10 Απριλίου θα ανοίξουν δύο νέοι σταθμοί του Μετρό στο Περιστέρι και στην Ανθούπολη και επειδή το χρησιμοποιώ καθημερινά είπα να γράψω κάποια πράγματα που με ενοχλούν.
Το μετρό είναι κινηματογραφικό, ασφαλές, σύγχρονο, γρήγορο, βολικό και φτηνό. (Όχι φτηνό δεν είναι, εκτός αν με το 1,40 προσφέρουν καφέ ή χυμό) Έχει αλλάξει την ζωή μας σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλά η πλειοψηφία από εμάς δεν λέει να αλλάξει.. και όταν λέω να αλλάξει εννοώ συμπεριφορά.
Εδώ είναι λοιπόν τα 10 πράγματα που με ενοχλούν πιο πολύ στο μετρό.
1) Το μετρό ξεκίνησε την λειτουργία του στις 29 Ιανουαρίου του 2000, σχεδόν 13 χρόνια μετά ο κόσμος δεν έχει μάθει και στέκεται αριστερά στις κυλιόμενες, καθυστερώντας εμάς που βιαζόμαστε ακόμα και όταν δεν υπάρχει λόγος, γιατί είμαστε υστερικοί απ΄ την φύση μας και γιατί δεν μας αρέσει να στεκόμαστε στις σκάλες γιατί,γιατί.. 1002 γιατί. Κλασικές περιπτώσεις είναι οι ηλικιωμένες κυρίες που στέκονται αγκαζέ στο ίδιο σκαλοπάτι, οι φιλενάδες που λένε τα νέα τους αντικριστά και τα ζευγαράκια που δεν μπορούν να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον ούτε για 2 λεπτά και πρέπει να κατέβουν ή να ανέβουν αγκαλιά.
Ο τρόπος για να αποφύγεις αυτούς που σου μπλοκάρουν τον δρόμο είναι πιο εύκολος στην κάθοδο, κατεβαίνεις αργά και απειλητικά με δυνατά βήματα (αν είσαι γυναίκα και φοράς τακούνια είναι ακόμα πιο εύκολο) σε ακούνε και συνήθως μετακινούνται προς τα δεξιά. Στην άνοδο τώρα πρέπει να πάρεις πιο δραστικά μέτρα, να σπρώξεις να τσιρίξεις να φωνάξεις να ρίξεις 2-3 άτομα από την σκάλα ή απλά να ξεροβήξεις και να πεις «συγγνώμη να περάσω» αγνοώντας τα περίεργα βλέμματα.
2) Οι συνομιλίες με το κινητό μέσα στο βαγόνι.
–Ναι μ’ ακούς ; Μ’ ακούς; Εγώ σ’ ακούω, μ’ ακούς;
Μετά κλείνει το κινητό και το βάζει με αγανάκτηση στην τσέπη.
Μπορείτε απλά να πείτε με μία ανάσα Είμαιστομετρόδενέχωσήμαθασεπάρωεγώμετά
3) Τα πρωινά που περιμένεις το μετρό για να πας στην δουλειά σου επικρατεί απόλυτη ησυχία, επειδή όλοι είναι νυσταγμένοι μέχρι την στιγμή που φτάνει το μετρό. Ξαφνικά αρχίζει απίστευτος πανικός και κάποιοι στην κυριολεξία τρέχουν μόλις ανοίξουν οι πόρτες για να βρουν να κάτσουν, πως κάνουν οι γιαγιάδες στο καράβι για Τήνο ; Έτσι!
4) Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδες ελεγκτή στο μετρό;
Εγώ αν θυμάμαι καλά είναι παραπάνω από χρόνος, και αναρωτιέμαι ‘ηλίθιος είμαι που αγοράζω εισιτήριο;’ Όχι! Γιατί κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το εισιτήριο πλέον λειτουργεί ως αγχολυτικό. Πιο συγκεκριμένα είναι το μαγικό χαρτάκι που σπάνια έως ποτέ σε ελέγχει κανείς αν το έχεις και σε κάνει να μην έχεις άγχος για πιθανό έλεγχο απολαμβάνοντας με ηρεμία την διαδρομή σου.
5) Η αμήχανη στιγμή που αδειάζει θέση στο μετρό και κοιτιέσαι με συνεπιβάτη που θέλει να κάτσει και αυτός. Απειλητικά είναι τα βλέμματα συνήθως μέχρι που μια ξανθιά φουριόζα κυρία σας τρώει την θέση σε κλάσματα δευτερολέπτου χτυπώντας τον κόσμο με τις τσάντες απ’ τα ψώνια.
6) Η παραπάνω ξανθιά κυρία που σου έφαγε την θέση είναι και η ίδια που θα κρυφοκοιτάξει να δει τι γράφεις στο κινητό σου. Γιατί τόση περιέργεια με τα ξένα κινητά; Πόσο κουτσομπόλης λαός είμαστε πια..
7) Το πρόβλημα που έχουμε αντιμετωπίσει όλοι με σιγουριά είναι ο κόσμος που δεν περιμένει να βγούμε από το βαγόνι και μπαίνει μέσα με το έτσι θέλω λες και θα φύγει ο συρμός και δεν θα προλάβει να μπει.
Πριν μήνες στο Σύνταγμα μια κυρία μπήκε μέσα σπρώχνοντας κόσμο χωρίς να έχει προλάβει να βγει κάποιος από το βαγόνι, Στην προσπάθεια μου να βγώ περνώντας δίπλα της μου έβγαλε τα ακουστικά από τα αυτιά και από το iPod και εγώ έτρεχα να την προλάβω για να πάρω τα ακουστικά μου πίσω και να την βρίσω πριν κλείσουν οι πόρτες.
8) Στο μπες-βγες έχουμε και άλλα προβλήματα, όπως ο κόσμος που μπαίνει μέσα στο βαγόνι με ένα βήμα και στέκεται ακριβώς μπροστά στην πόρτα για πάντα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ και εσύ παλεύεις να μπεις μέσα.
9) Αφού δεν ξέρουν να μπουν φυσικά και δεν θα ξέρουν πως να βγουν αφού θυμούνται τελευταία στιγμή πάντα πως αυτή είναι η στάση τους και θέλουν να κατέβουν. Γιατί αν δεν θυμηθείς να βγεις την ώρα που ακούγεται το μπιπ πότε θα το κάνεις;
10) Τα αιώνια φλερτ στο μετρό που κρατάνε το πολύ μέχρι 5 στάσεις. Έντονα βλέμματα μπροστά στους ανυποψίαστους επιβάτες και προσευχές να κατεβαίνετε στην ίδια στάση. Έλα όμως που δεν παίζεις σε σήριαλ του Παπακαλιάτη. Τρέχα πίσω απ΄ το γκομενάκι ζήτα τηλέφωνο ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ!
ΥΓ: Ο κόσμος που κάνει όλα τα παραπάνω όταν πάει διακοπές στο εξωτερικό είναι στρατιωτάκι και το παίζει Ευρωπαίος.
ΥΓ2: Άσε το εισιτήριο σου στις κυλιόμενες ή πάνω στο ακυρωτικό μηχάνημα για τον επόμενο ή αν είσαι τόσο ρηχός όσο εγώ δώσ’ το στο χέρι σε γκομενάκι της αρεσκείας σου.