Διάβαζα σε ένα blog, ότι η οικονομική κρίση επηρεάζει όλους τους τομείς και δίνει στον άνθρωπο την ιδέα και τη νοοτροπία του minimal. Γι’αυτό το λόγο, τα επόμενα χρόνια, τα σπίτια θα είναι σε καθαρές minimal γραμμές, με μεγάλους άδειους χώρους να διακοσμούνται μόνο από ένα βάζο (φτηνό κατα προτίμησην). Τα μαλλιά για τις γυναίκες, συνεχίζουν αυτή τη minimal προσέγγιση, και θα είναι κουρεμένα όπως της Milla Yovovich στο “Ultra Violet” (μην το δείτε): ένα μήκος όλα (σα να έχουν φάει μία ευθεία ψαλιδιά) και με αφέλειες (σα να έχουν φάει δεύτερη ψαλιδιά). Οι υπολογιστές, μην τα ρωτάτε, minimal. Κάτι σαν τα MAC. Τα πηρούνια, τα μαχαίρια, τα πιγκάλ, οι μπανιέρες, τα ντουλάπια, τα ψυγεία και τα Pummaro, minimal. Αν λοιπόν, έχουμε επηρεαστεί από την ιδεολογία της λιτότητας, πώς γίνεται να αφήσουμε ανέγγιχτη την προσωπική μας ζωή και τις σχέσεις μας; Πώς γίνεται ο έρωτας να μη γίνει ένας λευκός τεράστιος χώρος, με ένα τραπέζι στο κέντρο; Μία μεγάλη έκταση, που σου προσφέρει μόνο τα βασικά.
“Η φτώχια φέρνει γκρίνια.”, άλλη παροιμία που λέει ο λαός κι είναι απόλυτα σωστή. Δεν έχεις λεφτά για να πάρεις ένα βρακί στη γκόμενα του Αγίου Βαλεντίνου, γκρίνια. Δεν έχεις λεφτά για να κάνεις έκπληξη στο γκόμενο που μένει σε άλλη πόλη, γκρίνια. Θέλεις να πάτε cinema, αλλά δεν έχει λεφτά κι εσύ επιλέγεις να πας με τον κολλητό σου, γκρίνια. Όλα αυτά είναι λογικές αντιδράσεις και δεν τα θεωρώ κάτι παράλογο, απλά προσπαθώ ν’αποδείξω πως η οικονομική κρίση, αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις σχέσεις. Κι όχι απαραίτητα προς το κακό.
Γιατί:
Δεν έχεις λεφτά να πάρεις ένα βρακί στη γκόμενα, του Αγίου Βαλεντίνου; Το προσπαθείς, το παλεύεις κι αν τα καταφέρεις, εκτιμάει την προσπάθειά σου και την κίνησή σου. Δεν έχεις λεφτά για να κάνεις έκπληξη στον γκόμενο σου που μένει σε άλλη πόλη; Επίσης το παλεύεις κι όταν το καταφέρεις θα αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. Θέλεις να πάτε cinema και δεν έχει χρήματα και τελικά καταλήγεις να πας με τον κολλητό σου; Καλά έκανες και πήγες με τον κολλητό σου, γιατί, το να δώσεις 9 ευρώ, για να χαμουρεύεσαι με τη γκόμενα με μία οθόνη μπροστά σου, είναι γελοίο. Κρίση έχουμε. Άσε που έτσι παλεύεις να δεις και τον κολλητό, που λόγω κρίσης δε συναντιέστε και πολύ έξω.
Αυτό είναι η εποχή της οικονομικής κρίσης. Μία πάλη. Ένας τρόπος για να μπορέσει ο καθένας ν’αποδείξει, στον εαυτό του κυρίως, ότι είναι πιο δυνατός από μία δύναμη που στηρίζεται σ’ένα κομμάτι χαρτί: το χρήμα. Όταν ακούμε στα ρεπορτάζ των ειδήσεων, ανθρώπους να λένε: “Το παλεύουμε”, δεν εννοούν μόνο τα οικονομικά τους, αλλά και τη ζωή τους ολόκληρη. Αν παλέψουμε λοιπόν, αυτή η minimal εποχή, μπορεί να γίνει baroque, ή μία νέα ρετρό εποχή του ’60 με αμέτρητα στρογγυλά έπιπλα και πολύχρωμες κουρτίνες, κι όσο περίεργο κι αν φαίνεται, κι ο έρωτας κάπως έτσι θα γίνει. Μόνο αν υπάρξει πάλη.
Οι Έλληνες Fashion Bloggers που πρέπει να παρακολουθήσεις!