Home BLOG... Athens Mars Σήμερα, αποφάσισα να γράψω όπως στο “Sex and the City”

Σήμερα, αποφάσισα να γράψω όπως στο “Sex and the City”

0
339

Δε διαφωνώ ότι το Sex and the City χαλαρώνει όλους όσους έχουν δει έστω και ένα επεισόδιο, αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από τη φαντασία. Αν πραγματικά υπήρχε η στήλη της Carrie Bradsaw, θα τη διάβαζε κανείς; Αφού αν το καλοσκεφτείς, πολλές προσπάθησαν να αντιγράψουν το στυλ της αλλά απέτυχαν. Αποφάσισα λοιπόν, να το αντιγράψω κι εγώ το στυλ, έστω και για ένα post.

 

Έχουμε λοιπόν, 4 γυναικείους χαρακτήρες. Η Στεφανία, η Κίρκη, η Ματίνα κι η Νάντια. Όλες τους γύρω στα 35-40, επιτυχημένες, ανεξάρτητες και παθιασμένες με τη μόδα. Η Στεφανία, ψάχνει τον κύριο τέλειο, η Κίρκη είναι workaholic, η Ματίνα είναι ρομαντικόπληκτη κι η Νάντια κοιμάται με ότι πεινάει και περπατάει. Αρχίζουμε κι η Στεφανία γράφει:

 

“Στην Αθήνα του 2010 μπορείς να βρείς τα πάντα με ένα περπάτημα στο κέντρο. Μικρά στολίδια για το σπίτι, γόβες που ίσως ποτέ να μη μπορείς ν’ αγοράσεις, έναν περαστικό να σε κοιτάξει και να σου ανεβάσει την αυτοπεποίθηση… Με τόσα χιλιόμετρα, όμως, που έχω περπατήσει στα 35 χρόνια της ζωής μου, δε μπορώ να μην αναρωτηθώ: πού μπορώ να βρω τον τέλειο άνδρα; Τις σκέψεις μου, διέκοψε ένα τηλεφώνημα. Ωχ όχι. Κοίταξα την αναγνώριση κλήσης και κατάλαβα ότι ήταν αυτός. Ο mr. Pig. Δε σήκωσα το τηλέφωνο και το άφησα να χτυπάει. Εξάλλου 2 εβδομάδες πριν με είχε παρατήσει για μία νεότερη, πιο αδύνατη και ψηλή κοκκινομάλλα, που δεν ήξερε να προφέρει τη λέξη: προφυλακτικό. Ντύθηκα κι έφυγα για να συναντήσω τα κορίτσια.

 

Την ίδια στιγμή στο κέντρο:

Η Ματίνα κοίταξε το λευκό φόρεμα, που είχε μόλις αγοράσει και αστραπιαία της ήρθε στο μυαλό η ιδέα του νυφικού. Ο γάμος ήταν στο μυαλό της από τη στιγμή που άρχισε να θυμάται τον εαυτό της. Στη συντηρητική της οικογένεια, της έμαθαν πώς να σιδερώνει, πώς να μαγειρεύει gourmet φαγητά για το σύζυγό της, να κεντάει… Κανείς όμως δεν της έμαθε πώς να βρεί τον άνδρα που θα μπορέσει να του προσφέρει όλα αυτά. Η Νάντια, την ανάγκασε να διακόψει τις σκέψεις της, αφού σταμάτησε σε μία βιτρίνα με εσώρουχα. Είδε ένα σετ, που ήξερε πως θα τόνιζε το γυμνασμένο σώμα της, αλλά δεν ήξερε ποιος θα το έβγαζε αργότερα από επάνω της. Για τη Νάντια όμως, αυτό δεν αποτελούσε πρόβλημα. Δυστυχώς, είχε κάτι άλλο να σκέφτεται εκείνη τη στιγμή.

 

Ταυτόχρονα στο γραφείο της Κίρκης, γινόταν ένα party, για την άφιξη του καινούριου αφεντικού της. Μόλις τον είδε, θαμπώθηκε από τα μεγάλα του μάτια, τα σαρκώδη του χείλη και τα αντρικά, μεγάλα χέρια του. Πρόσεξε όμως και κάτι ακόμα, το οποίο μπορούσε να τη θαμπώσει από το μέγεθός του.

 

Λίγο αργότερα, συναντηθήκαμε για το καθιερωμένο μεσημεριανό μας με τα κορίτσια.

– “Ο κόλπος μου, μου μιλάει”, είπε η Νάντια.

– “Μπορεί να ψιθυρίζει στην κλειτορίδα σου κι εσύ απλά να έτυχε ν’ ακούσεις”, απάντησα.

– “Χτες άκουσα έναν περίεργο ήχο εκεί κάτω και απλά για πλάκα το ρώτησα αν μου είπε κάτι”.

– “Μίλησες για πλάκα στον κόλπο σου;”, ρώτησε γεμάτη απορία η Ματίνα.

– “Είναι όπως όταν βρίζεις την καφετιέρα, επειδή βιάζεσαι κι αργεί να χύσει τον καφέ”, απάντησε η Κίρκη.

– “Εμένα αυτό δε μου συμβαίνει μόνο με τον καφέ”, απάντησα.

– “Τελος πάντων, όταν λοιπόν ρώτησα τον κόλπο μου, ξαναέκανε έναν περίεργο θόρυβο κι από τότε νομίζω πως επικοινωνούμε”.

 

 

Εκείνο το βράδυ, η Κίρκη αποφάσισε να πάρει μία καφετιέρα με χρονοδιακόπτη, για να μην αργεί πλέον να πάει στη δουλειά και στο καινούριο αφεντικό, η Νάντια αξιοποίησε τα καινούρια εσώρουχα και βούλωσε για ένα βράδυ το στόμα του κόλπου της, ενώ η Ματίνα κοίταζε νυφικά στο internet όταν ένα λάθος e-mail από κάποιο username “the perfect husband”, προσγειώθηκε στα εισερχόμενά της. Η ώρα ήταν 3 κι εγώ ήμουν ακόμα ξύπνια. Αποφάσισα να απαντήσω στο τηλέφωνο μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Να τον πάρω πίσω τηλέφωνο 14 ώρες μετά, αφού, πρώτον δεν έπρεπε να φέρομαι σαν παιδί και δεύτερον όλες βρήκαν την κάθαρση …γιατί όχι κι εγώ!; Λένε πως στον έρωτα και τον πόλεμο όλα επιτρέπονται, και δεν ήθελα ν’ ανοίξω πόλεμο με το mr. Pig. Εξάλλου, αφού έχασα ήδη τη μάχη στον έρωτα, θα έχανα σίγουρα και την οποιαδήποτε μάχη στον πολεμο.”

 

Μετά από αυτό το post, δεν ξέρω ούτε εγώ αν θα ξαναμπώ στο blog μου.

 

Ρε φίλε, είμαστε άνδρες τελικά;

 

Υπόθεση Μύκονος: Ποια μέρη να επισκεφτείς και ποια είναι οι μεγαλύτερες φούσκες